Verschenen in Telegraaf icon

Komt het nog goed met Nederland?

8 juni 2020

Voor mij lekker wel, maar voor jou niet sukkel!

Dit is toch het ergste wat ons kan gebeuren, een land dat is opgedeeld in winnaars en verliezers? En elkaar dat ook nog even inwrijven! Helaas gaan wij steeds meer die kant op; als wij op de huidige voet doorgaan komt het voor niemand goed. Als jouw huidskleur, afkomst, opleiding, financiële situatie, sekse, postcode, gezondheidstoestand, uiterlijk, accent, manieren of seksuele voorkeur jou eerder tot winnaar zou bestempelen lijkt er niet zoveel aan de hand. Het tegendeel is eerder het geval, terwijl de kenmerken die ik net noemde op zich neutraal zijn. Natuurlijk staat huidskleur nu in het debat centraal, want kleur is niet te verbergen; maar op basis van ieder van die eigenschappen kan je worden gepest en dus worden uitgesloten. Pesten, discriminatie, uitsluiting is voor iedereen slecht, omdat niemand er beter van wordt, ook de dader niet. Wel eens een aantrekkelijke, inspirerende haat-verspreider ontmoet?

Discriminatie betekent eigenlijk heel neutraal ‘onderscheid maken’, in alle eigenschappen verschillen wij. Dat is niet te ontkennen, of het nu mooi, leuk, gemakkelijk of aantrekkelijk is. Het gaat fout als wij op basis van één of meer verschillen elkaar in- of uitsluiten. En dat is niet nieuw, zo oud als de mensheid, kijken wij eerst naar ‘eigen soort’, of ‘eigen kring’; alles wat van buiten komt of anders is kan een bedreiging vormen. Maar ieder kind, ieder mens heeft een talent dat de groep als totaal kan versterken; dat talent moet worden gezien en gestimuleerd. Mensen van buiten brengen kwaliteiten mee die extra versterken.

Geen excuses!

Je kunt bijna nooit te snel of te vaak excuses maken voor jouw eigen gedrag; maar voor andermans gedrag is dat per definitie onmogelijk, dus dat mag ook niemand vragen. Ik kan geen excuses maken voor het moordzuchtige gedrag van een buurman, of een betovergrootmoeder en al helemaal niet als ik er niet bij ben geweest en het in het verleden ligt. Moet ik door het stof gaan voor misdaden door hen begaan? En dan? Een straf ondergaan voor daden die ik net zo hartstochtelijk afwijs als jij? Maakt mijn straf jou gelukkig? Het zal onze relatie op scherp stellen, het polariseert en maakt het onmogelijk nog vrienden te zijn of samen in wederzijds vertrouwen een constructief project op te zetten. Als wij het eens zijn dat slavernij fout is, dat onderdrukking en misbruik gestraft moeten worden, wil ik daar liever aan werken met overtuiging technieken die beter werken dan eisen stellen. Zelfspot, humor, goede voorbeelden, inspirerende rolmodellen psychologische verleiding technieken zijn niet alleen effectiever, iedereen krijgt er een beter gevoel van.

Wel excuses!

Kort door de bocht: op vele fronten is actie nodig:

  1. Investeer in jongeren om racisme te laten uitsterven
  2. Erken en herschrijf de geschiedenis, juist de wandaden moeten in perspectief worden gezet. Wat toen normaal leek is het nu niet meer.
  3. In een Rechtsstaat is het huidige kabinet verantwoordelijk voor vorige regeringen. Niemand is nu gebaat bij het aftreden van een Minister, maar wel bij duidelijke stellingname.
  4. Slavernij, onderdrukking, uitbuiting, misbruik zijn fout en daar kan het huidige kabinet excuses voor aanbieden.
  5. Zwarte scholen en zwarte woonwijken moeten worden ontmanteld omdat dit broedplaatsen zijn voor kwetsbare homogeniteit enerzijds en segregatie en polarisatie anderzijds, die weer de grondstoffen vormen voor uitsluiting en haat.